Jozsef Kiprich Trophy

Eindelijk was het dan zo ver. Na lang wachten was de dag aangebroken dat ’’Sporthal Drievliet’, ‘S.R.S.’ en natuurlijk ’’de Tovenaars van Tatabanya’ zouden gaan strijden om de felbegeerde József Kiprich Cup. Plaats van handeling: Sporthal de Fakkel.

De opzet van het toernooi was duidelijk. Waar het deelnemersveld op het laatste moment was teruggebracht van vier naar drie teams, zou elk team nu tweemaal 20 minuten tegen elkaar spelen om zo een hele competitie af te werken. Het team met de meeste punten aan het einde zou uiteraard de winnaar zijn. Maar zo makkelijk als de opzet was, zo lastig bleek het om de titel te behalen.

Er hing een gemoedelijke sfeer in sportcafé de Fakkel, toen langzaam aan de spelers van de teams binnen druppelden. Een drankje werd genuttigd met op de achtergrond het live-verslag van Feyenoord – PSV. Maar toen de tijd vorderde verdween deze Eredivisietopper enigszins naar de achtergrond. Want om half negen zou er worden afgetrapt tussen SRS en Sporthal Drievliet.

Een wedstrijd die begon op het scherpst van de snede. Lange tijd bleef het dan ook 0-0, waar wel enkele keren een heldenrol was toebedeeld aan de goalies Patrick van Baarle en Stefan Bode. Maar richting het einde van de wedstrijd zou SRS, dat over iets meer conditie beschikte, aan het langste eind trekken en enigszins geflatteerd maar verdiend met 3-0 winnen.

Toen was het de beurt aan de beurt aan de Tovenaars. Het organiserende team wilde graag de prijs in eigen handen houden maar dit was aan het begin van de wedstrijd nog niet te zien. Een levensgevaarlijke Blauw bij Sporthal Drievliet zorgde binnen de kortste keren voor 2-0. De Tovenaars waren eindelijk wakker geschud en wisten met goed veldspel, na goals van Matthijs en Leon, een 3-2 zege uit het vuur te slepen.

Moegestreden, maar met een goed gevoel begonnen de Tovenaars hierna de wedstrijd om de koppositie tegen SRS. Ook hier werd een titanenstrijd afgeleverd met de eerste goal voor de Tovenaars na mooi samenspel van Hugo en Leon. Maar enkele onoplettendheden zorgden voor een 2-1 achterstand na ongeveer 12 minuten. Een magische inzet en aanvalslust van de Tovenaars zou echter niet voldoende blijken wanneer een tegengoal vlak voor het einde van de wedstrijd een einde maakt aan de spanning in deze wedstrijd: 3-1.

De tussenstand was momenteel SRS 6 punten, de Tovenaars 3 en Sporthal Drievliet 0. Duidelijk was dat Sporthal Drievliet iets goed te maken had en dit ook deed. Een heroïsch gelijkspel van 1-1 tegen de koploper, mede dankzij wederom uitstekend keeperswerk van Patrick van Baarle, was het resultaat waar zowel Drievliet als de Tovenaars uiterst tevreden mee waren.

De Tovenaars zouden nu 2 keer moeten winnen om alsnog te beker te mogen behouden, wel konden zij nu weer beschikken over das Tor-Phantom Cees-Jan die net was teruggekeerd uit de Kuip.

De eerste overwinning werd direct behaald maar zeker met moeite. Waar in de eerste wedstrijd al duidelijk was dat Sporthal Drievliet geen makkelijke tegenstander was, werd ook nu het uiterste gevraagd van de magiërs. Ook al was er al snel een voorsprong via een magistrale goal van Ronald, was het vooral aan onze verdedigende, nu al levende legendes, Robbert, Jurriaan en keeper Robin te danken dat deze voorsprong intact bleef. De uiteindelijke 2-0 vlak voor het einde was bevrijdend en nutteloos tegelijk. Wel kon nu worden uitgekeken naar de laatste wedstrijd tegen SRS

Op het moment dat de laatste wedstrijd begon konden beiden team nog kampioen worden, met een punt verschil was echt alles nog mogelijk. De wedstrijd begon zoals een echte finale betaamd. Legio kansen voor beide teams en een veldspel om je vingers bij af te likken. 12 minuten en vele “Ooohs” en “Aaaahs”” van het publiek later stond het echter 3-2 voor SRS en moesten de Tovenaars nog 2 keer scoren voor de titel. 3-3 werd het vrij snel na een schitterende goal van Hugo, die zowel een verdediger als keeper Bode omspeelde en met zijn chocoladebeen vanuit schier onmogelijke positie de bal binnenschoot. Wat toen gebeurde was onnavolgbaar. Een op en neer golvend spel, waar vooral keeper Robin uitblonk met enkele halsbrekende reddingen en de Tovenaars lange tijd zicht hadden op meer. Maar SRS bleek een waardig kampioen. Precies op het juiste moment wisten zij een beslissende 4-3 binnen te schieten en schoten zo ook alle hoop van de Tovenaars aan flarden. Het Toernooi de Toernooien was beslist. SRS was de allereerste kampioen van de József Kiprich Cup!

Wat ons nog restte was uiteraard de uitreiking in ons aller Taveerne den Dill, ook niet geheel onbelangrijk. Ondanks een laat afzeggen van József Kiprich zelf, hij was ziek en kon echt niet uit bed komen, was ook dit feestje eentje om te onthouden. Ceremoniemeester en hoofd-organisator Cees-Jan reikte de prijzen uit.

Tot beste keeper werd benoemd Patrick van Baarle van Sporthal Drievliet. Beste speler van het toernooi werd uiteindelijk onze eigen George Best, namelijk Hugo A-Tjak (die deze bijnaam ook op dit feestje weer eer aandeed). En onder grote belangstelling, begeleid met vuurwerk en Queen’s ‘We Are The Champions’’, werd op het biljart van Den Dill de grote bokaal van de József Kiprich Cup uitgereikt aan Stichting Ridderkerk Sport, de kampioenen van 2008! 

Terugkijkend op deze memorabele 12e van januari 2008 valt samen te vatten dat alledrie de teams een prestatie van formaat hebben neergezet. Een grote dosis inzet, gepaard met oogstrelend voetbal heeft de harten van vele zaalvoetbalfans gestolen. Een toernooi dat voor herhaling vatbaar is.

Hierbij wil ik namens de Tovenaars zowel S.R.S. als Sporthal Drievliet bedanken voor hun deelname, inzet en sportiviteit, en daarbij toevoegen: Hopelijk tot volgend jaar.